22 juli 2019, dag 9. Proba- Platform 67 km (Dacha)

Natasha en ik waren, zoals altijd, al vroeg wakker. We hebben koffie gezet in de camper en zijn in de ruime tuin in het zonnetje koffie gaan drinken. Ondanks dat het een werkdag was hoefden Sergey en Julia niet vroeg op en bleven uitslapen. Toen iedereen, behalve Vovka, wakker was hebben we ontbeten en was het voor Sergey tijd om richting St Petersburg te gaan voor zijn werk. Wij hebben de boel ingepakt, afscheid genomen en zijn ook op weg gegaan richting Dacha. Er zijn vanaf Proba 2 mogelijkheden om naar de dacha te rijden. Terug naar de stad en dan over de snelweg, of richting het Ladogameer en vandaar naar dacha, een weg die grotendeels 2 baans is maar volgens Google maar iets langer, Beide routes zijn iets meer dan een uur rijden. Julia beval ons de laatste route aan omdat die veel mooier en rustiger is. Het eerste deel van de route verliep goed, rustige weg door de bossen. Totdat………………ik boven op de rem moest omdat er plotseling grote gaten in de weg zaten. En het bleek dat dit niet een klein stukje weg was! Gedurende ongeveer 25 km, waarover we een dik uur gedaan hadden bleef de weg erg slecht met grote gaten waar je al zigzaggend omheen moest. Op sommige stukken konden we niet sneller dan 15 km per uur! Toen we eindelijk weer op een redelijk goed stuk kwamen, en vlak voordat we een stukje over de autobaan konden, zijn we nog even bij een supermarktje gestopt om wat eten in te kopen. Een typische Russisch dorpse winkel waar rond het middaguur al dronken mannen nog meer alcohol proberen te kopen! Na 8 km op de autobaan kregen we de afslag naar de “oude” weg die we vele malen vanaf St Petersburg naar dacha hebben gereden, en kwamen we al snel bij de markt dichtbij de dacha. Vandaar zijn er een aantal mogelijkheden om bij onze dacha te komen. Het “dacha dorp” is volgens Amerikaanse stijl opgezet met rechte paden die elkaar haaks kruisen. Maar deze paden zijn erg smal met struiken en bomen aan beide zijden en sommige zijn wandelpaden. Natasha koos de paden die het breedst waren en waarbij we de minste bochten zouden maken. En na wat schuurwerk van de takken langs de weg kwamen we bij onze dacha. En toen poort open en proberen naar binnen te rijden. Maar het pad is smal, en de poort was smal en de poort gaat naar binnen maar 90 graden open. En……………het lukte niet om erin te komen zonder de camper en/of de poort ernstig te beschadigen. Vooruit niet, en achteruit ook niet. Ook de 2e poort naar ons terrein lukte niet. Beide buren waren niet thuis en bij 1 buur lukte het, dankzij het feit dat de poorten zowel naar buiten als naar binnen open kunnen en dat ik er schuin in kon, om de camper een groot deel van het pad te krijgen. En dat was ook nodig want natuurlijk wilde er een auto van een dacha iets verderop door. We hebben de camper eerst laten staan en hebben wat spullen meegenomen en zijn de dacha gaan “inspecteren”. Aangezien er al lange tijd niemand was geweest, was het een soort jungle met hoog gras en dode bomen en overwoekerde struiken. Alles binnen was bedekt met een laag stof. We zijn direct aan het werk gegaan om alles schoon en bewoonbaar te maken. Misha heeft de strijd aangebonden met het lange gras met de elektrische trimmer. Na een paar uurtjes werken begon het er redelijk uit te zien. We hebben nog geprobeerd de camper bij de andere buren naar binnen te zetten maar ook hier lukte het niet en dus hebben we hem op dezelfde plaats teruggezet maar dan iets beter zodat de poort weer dicht kon. Natasha heeft de buren wel telefonisch toestemming gevraagd en tot a.s. zaterdag kunnen we er staan! Toen was het tijd voor een wandeling naar het dicht bij gelegen meertje en een zeer verfrissende, heerlijke duik. Het weer was nog altijd prachtig en warm en door het water werden ook onze muggen bulten, tijdens het werken in het gras opgedaan, behandeld. Terug bij de dacha hebben we gelijktijdig zowel de Cobb als de banja aangestoken zodat we na een lekkere maaltijd met worstjes en macaroni, heerlijk konden uitrusten in de banja. Een prima afsluiting van een echte “dag op dacha”.