Gettysburg - Washington (Dag 20)

We hadden vanochtend de tijd. De trip naar de camping bij Washington was maar iets minder dan 1,5 uur. Dus hebben we het rustig aangedaan. Rond een uur of acht opgestaan en met een kopje koffie toch weer wat foto’s kunnen uploaden. Ontbijt met heerlijke kleine pannekoekjes en toen langzaam ingepakt. We hadden gezien dat er in Gettysburg ook een Shopping Outlet was, en met een Hot Topic winkel, Masha’s favoriete winkel. Dus zijn we daar rond 10 uur naar toe gereden. Eerst nog even gezocht naar het Visitor Center om wat meer informatie te krijgen over deze streek. Maar er was geen parkeerplaats beschikbaar voor campers dus zijn we doorgereden. Het was een behoorlijk grote shopping mall. En we hebben uiteraard weer het een en ander gekocht. Er was ook nog een kleine markt met groente en fruit van lokale boeren waar we het een en ander hebben gekocht. We vonden ook een eettentje waar ze lobster salade hadden en daar hebben we lekker gelunched. En toen op weg naar Washington. Het eerste deel van de trip verliep voorspoedig en al snel waren we in de staat Maryland. Dus de 15e staatsgrens en de 11e staat! Maar toen we dichter bij Washington kwamen werd het steeds drukker. Gelukkig stonden de files de stad uit. We gingen niet Washington in maar boven Washington richting het oosten. Toen ik de Tomtom programmeerde vroeg het ding of ik tolwegen wilde vermijden en dat wilde ik niet omdat dat veel langer zou duren. En tot nu toe konden we bij alle tolwegen met creditcard betalen. Toen we de tolweg opreden zag ik wel dat ze aangeven: Betaalmethode EZ-pass, no cash. Dus dachten we dat we wel met credit card konden betalen. Eenmaal op de tolweg zagen we dat er alleen camera’s boven de weg hingen, geen poortjes waar je kon betalen. Dus het werd duidelijk dat je alleen met EZ- pass kon betalen. EZ-pass in een apparaatje dat automatisch de toll betaald. Dus hebben we geen tol betaald en zullen we wel een boete krijgen. (In november kregen we inderdaad een brief van Cruise America met de bekeuring en een mooie foto van onze camper. Schade $ 2.30!!) Overigens was het een hele mooie autobaan met heel weinig verkeer. En deze weg bracht ons regelrecht naar onze camping (Cherry Hill Park). We hadden al visioenen over deze camping gehad dat deze hetzelfde zou zijn als 3 jaar geleden in St Francisco. Een parkeerplaats. Maar dat viel heel erg mee. Een mooie camping met een plekje onder de bomen met een zwembad erbij. En heel belangrijk, de bus stopt bij de camping en die gaat naar het metro station waar je direct naar het centrum van Washington kunt. En bovendien een supermarkt die een halve mijl verderop ligt. En met redelijke Wifi! We hebben ook meteen een kaart gekocht voor iedereen voor de bus en de metro.
Na de camper te hebben geïnstalleerd zijn we direct begonnen met alle informatie over ons bezoek morgen naar Washington voor te bereiden. Hoe daar te komen waar naar toe etc. We zaten er over na te denken om een hop on-hop of tour te boeken. Het is hier namelijk erg warm (zo’n 30 graden) en dan is veel lopen niet erg aan te raden. Na het een en ander uitgeplozen te hebben zijn we het zwembad ingedoken voor wat verkoeling. En toen aangekleed en Natasha en ik op pad naar de supermarkt. We hadden nog gevraagd of je kon lopen en dat kon. Toen we van de camping af liepen zei ik nog, optimistisch, kijk er is zelfs een voetpad. De weg waar we langs liepen was een hele drukke 4 baans weg. Maar na zo’n 100 meter……………..geen voetpad meer. Dus vlak langs de weg lopen. En het bleek verder dan we dachten. En warmer dan we dachten. Uiteindelijk, eigenlijk maar zo’n 25 minuten later, waren we bij de Shoppers , een hele grote supermarkt. Daar een paar mooie grote steaks gekocht voor de BBQ en weer terug. We hadden nog even naar een taxi gezocht voor de terugtocht maar er was er geen te vinden. Dus op pad. We kwamen langs een busstop die richting onze camping ging. Gezocht naar de tijden maar je kon alleen een telefoon nummer bellen dat je de tijd voor de volgende bus gaf. Maar verder dus. Uiteraard waren we nog geen 50 meter verder of er stopte een bus. Dus maar gewoon teruggewandeld (!). Redelijk uitgeput kwamen we op de camping aan. Weer een les geleerd, die we al wisten; Amerika is geen land voor voetgangers. Blijkbaar is de vraag of je ernaartoe kunt wandelen voor Amerikanen een theoretische vraag. Het kan wel maar niemand doet het!!!!
Direct de BBQ aangemaakt en Masha had intussen macaroni gekookt. Toen ik de BBQ aanmaakte kwam direct een vriendelijke buurman zijn BBQ handschoenen brengen. Uiteraard even een praatje gemaakt. Zij komen uit Atlanta in Georgia, een behoorlijk eind weg. Maar ze hadden al eerder Washington bezocht. Dus kregen we al meteen een aantal goede tips!
De overheerlijke steaks samen met de macaroni salade vormden een geweldige maaltijd na de wandeling. Na afloop van de BBQ nog wat blokjes hout op het vuur gegooid en het was meteen gezellig. Toen de buren terugkwamen van een wandeling ging Misha de handschoenen terugbrengen, en dat leidde weer tot een gezellig praatje met de buren. En toen hoorden we dat i.p.v. een hop on/hop of tour van $ 50 per persoon je met de normale bus een tour langs alle bezienswaardigheden van Washington kunt maken. Voor de prijs van …….$ 1!!! Beter een goede buur dan een verre vriend…… toch?
Natasha is nog wat doorgegaan met de planning en ik heb dit verslag geschreven. Als het lukt om dit samen met de foto’s te uploaden dan ben ik eindelijk weer helemaal bij!!!
En morgen vroeg op want om 10 uur worden we op het Capitool verwacht!