21 juli 2019, dag 8. St Petersburg - Proba.

Toen we vanochtend wakker werden scheen (eindelijk!) de zon door het raam naar binnen en konden we de dag beginnen met een kopje koffie buiten. Nou ja, het blijft moeilijk kamperen in een appartement op de 7e etage! Maar we konden samen op het balkonnetje zitten en een kopje koffie drinken. Het plan vandaag is om naar Sergey, Natasha’s neef, te gaan en onderweg bij de begraafplaats te stoppen waar recent de vader van Sergey een rustplaats heeft gevonden. Sergey woont een eind buiten de stad in het plaatsje Proba, ten noord-oosten van de St Petersburg, ongeveer 40 km rijden vanaf de plaats waar Babushka woont. Om naar Proba te rijden moesten we de hele stad door. Het is mogelijk om via de rondweg te gaan maar dat is ver omrijden en op zaterdag is het minder druk in de stad, dachten we. Het ging voorspoedig tot we bij de Neva kwamen. Daar was het erg druk. Het bleek dat er een soort oefening was van de marine schepen ter voorbereiding van de parade die volgende week gehouden wordt. De schepen voeren, met veel productie van rook, door de Neva in de richting van het Ladoga meer. En hiervoor waren alle bruggen over de Neva open, iets wat normaal alleen midden in de nacht gedaan wordt om schepen door te laten die op weg zijn naar de Finse golf. Het was een mooi gezicht en we komen volgende week zondag zeker terug om de parade te zien. Nadat we afgeslagen waren om de stad uit te rijden werd het weer rustig op de weg en waren we binnen een uur op een plaats waar Natasha afgesproken had met Nadia, de weduwe van Boris, om daarna naar het kerkhof te rijden. We zijn nog even bij een bloemenstal gestopt om bloemen voor op het graf te kopen en zijn toen achter Nadia aan naar het graf van Boris gereden. Met de camper was dat nog wel een uitdaging. Deze begraafplaats is enorm uitgestrekt en er lopen smalle wegen doorheen waar je met een normale auto redelijk overheen kunt rijden maar die een beetje smal zijn voor de camper. Toen we bij het graf aankwamen parkeerde Nadia de auto in een smalle berm maar met de camper kon dit niet maar even verderop was er een soort zandpad naar links waar we hem even op konden zetten. Het bezoek aan het graf was wel aangrijpend. Op de steen op het graf staat een foto van Boris en dat brengt veel herinneringen en emoties naar boven. Er lagen al veel bloemen op het graf en we hebben daar onze bloemen bijgelegd. Vanaf daar was het nog 20 minuten rijden naar Proba, en onderweg zijn we nog even gestopt bij een grote Lenta, een supermarkt, om wat spullen te kopen voor bij de BBQ die Sergey zou maken. Terwijl Nadia met Natasha en Misha boodschappen gingen doen ben ik met Babushka bij de camper gebleven. We hadden daar nog een leuke ervaring. Toen Natasha en Nadia al terug kwamen met de boodschappen naar de camper kwam er een echtpaar aangelopen naar de auto naast ons. De man zwaaide vriendelijk naar mij en ik vroeg me af of ik hem zou moeten kennen? De mensen liepen door naar hun auto om de boodschappen in te laden en wij deden hetzelfde. Totdat de dame van het echtpaar alsnog naar me toe kwam en in gebrekkig Engels vroeg of ze iets mocht vragen. Het bleek dat ze 2 maanden geleden een bezoek aan Nederland hadden gebracht en de dame wilde me perse vertellen dat Nederland het beste land ter wereld was!!! Erg lief van haar. Ze hadden ons kenteken herkent!! Na een kort gesprekje zijn we doorgereden. Sergey woont met Julia en Vovka in een Nederlands aandoende wijk met allemaal vrijstaande huizen. Deze hebben een groot stuk grond eromheen. Het is een bewaakt gebied en erg rustig. We werden allerhartelijkst ontvangen en meteen uitgenodigd voor de BBQ. Samen met Sergey hebben we de BBQ aangestoken terwijl de dames de groenten gingen snijden voor de Olivier, een typisch Russische salade die op geen enkele tafel mag ontbreken. Al snel werd er ook een flesje wijn geopend, gelukkig geen wodka. De hamburgers waren al snel klaar en we konden aan tafel. Natuurlijk kwam het onderwerp politiek aan de orde. Ik vroeg aan Sergey waarom veel dingen in Rusland niet veranderen/verbeteren. Als voorbeeld gaf ik de procedure aan de grens. Deze is al sinds ik de grens oversteek, zo’n 24 jaar, dezelfde ongeorganiseerde puinhoop. Sergey antwoordde daarop dat dat “stability” is. Een stabiel land! Gelukkig kon hij er zelf ook hartelijk om lachten. Na het eten werd er voorgesteld om naar het Ladoga meer te rijden om te zwemmen. Een prima idee, echter een paar chauffeurs, waaronder ik en Natalia, hadden toch wel een paar wijntjes teveel op om nog te rijden. Maar Nadia en Julia hadden niet gedronken dus zijn we met zijn allen in 2 auto’s naar het meer gereden, ongeveer 20 minuten rijden. Het Ladoga meer is een ontzettend groot meer en er is een mooi, maar wel erg druk strand. Gelukkig was het al wat later in de middag en mensen gingen al weer naar huis waardoor er plaats was op de parkeerplaats. Na een verfrissende duik in het meer, en nog een paar biertjes, zijn we weer terug gereden. Onderweg kwamen we nog langs een gedenkteken, de “gebroken ring”. Dit is een gedenk teken voor alle mensen die, tijdens de 900 dagen durende omsingeling van St Petersburg door de Duitsers in de 2e wereld oorlog, over het ijs van het Ladoga meer probeerden aan de bezetting te ontsnappen maar met de vrachtwagens door het ijs zakten. Terug bij Sergey werd weer de BBQ aangestoken en hebben we groenten gegrild en de overgebleven hamburgers opgewarmd en moest er weer gegeten worden, met de nodige wijn natuurlijk. Nog wat koffie na en toen was het tijd om het bed op te zoeken. Babushka sliep in het huis en Natasha, Misha en ik in de camper.