Een dag New York 2 (Dag 26)

We konden het wat rustiger aan doen. We hadden een reservering voor 11 uur voor het Vrijheidsbeeld. En niet zomaar een reservering we hebben Crown tickets. Die hebben we al maanden geleden gereserveerd want die zijn in het hoogseizoen al maanden van te voren uitverkocht.
Tijdens het ontbijt zagen we opeens mensen buiten met paraplu’s lopen. Toen we buiten gingen checken was het inmiddels droog maar helemaal bewolkt en toch heel warm en benauwd.
We moesten ons een uur van te voren melden bij de Ferry. Vanwege o.a. de security controle. Daar wordt je hier echt ziek van. Overal waar je naar binnen wilt moet alles door de scanner.
We hadden weer wat problemen met de metro. Er zijn metro ingangen waarmee je uptown kunt, naar het noorden dus en andere ingangen waarmee je downtown kunt, naar het zuiden dus. Tot nu toe waren we alleen maar uptown gegaan. En we hadden nog geen ingangen gezien die downtown gingen. Na wat vragen aan een paar mensen vonden we een jongeman die met ons meeliep. En wat bleek, in plaats van een trap naar beneden was dit een ingang in een gebouw en we waren er op 20 meter langs gelopen! Maar er staan hier geen borden die aangeven dat er een metro station is.
Daarna ging alles goed en waren we al snel in Battery Parc, op het zuidelijke punt van Manhatten waar de Ferry’s vertrekken naar Liberty Island en Ellis Island. Het is een voordeel om vroeg in de dag dit soort dingen te doen omdat het dan veel minder druk is. Er was een kleine rij bij het loket voor gereserveerde tickets en al gauw hadden we onze tickets. En door naar de securtiy check. Vervolgens konden we op de boot naar Liberty Island. Het is een mooi gezicht als je naar het Vrijheidsbeeld vaart. Vanaf de kant lijkt het vrij klein. En hoe dichter je bij komt hoe groter de dame wordt. Op het eiland zijn we doorgelopen naar de entree naar het beeld. Daar hadden we een speciale ingang voor de gasten met een crown ticket. Er zijn nl 3 soorten tickets; alleen toegang tot het eiland, toegang tot de “Pedestal”, de voet waar het beeld opstaat, en het Crown ticket waarmee je helemaal naar de kroon van het beeld gaat. Hier moesten we ons legitimeren en daarna werd verteld dat er niets mee naar boven mocht, alleen camera’s en flessen water. Er waren kluisjes waar de tassen in konden en toen moesten we weer door een …… security check. Ik hoop dat we geen rontgen vergiftiging krijgen van al die checks!!
In totaal moet je 352 trappen oplopen naar de kroon. Maar wij besloten om het eerste deel in de “pedestal’ met de lift te gaan. Daarna begon de klim van 162 trappen naar de kroon. Dit is een hele smalle draaitrap en je moet geen claustrofobie hebben. Van binnen ziet de dame er niet erg mooi uit. Echt een staalconstructie. Door het benauwde weer was het erg warm tijdens de klim. Eindelijk boven viel het wat tegen. Het is erg klein, je kunt met zo’n 4 personen op een klein platform staan. En de grootste teleurstelling: de kroon is niet (meer) open. Er zit glas in de poortjes van de kroon. We hadden foto’s op internet gezien waar mensen hun hoofd door de poortjes steken en foto’s hadden gemaakt. Maar dat ging niet meer. En dus had Misha zijn selfie stick voor niets meegenomen! Het uitzicht op de skyline van New York is overigens wel erg mooi vanaf hier. De tocht naar beneden ging opnieuw via een smalle draaitrap en het laatste stuk weer met de lift.
We zijn nog even over het eiland gewandeld, de tassen uit het kluisje gehaald en weer op de boot. De boot gaat daarna nog naar Ellis Island. Dit is het eiland waar vroeger alle emigranten uit Europa aankwamen en gechecked werden voordat ze Amerika in konden. Er is nu een museum over deze tijd. We zijn hier niet van boord gegaan en terug naar Battery Parc. Na een sandwich voor lunch zijn we naar het 9/11 memorial gelopen. Het was daar erg druk. Het memorial bestaat uit 2 hele grote vierkante “watervallen”. Op de rand van deze vierkanten, die op de plaatsen staan van de “twin” towers, staan de namen van alle 2900 mensen die de ramp niet hebben overleefd. Staand naast die enorme watervallen die de diepte ingaan liepen de rillingen over mijn rug. Het is niet te bevatten dat hier 2 kolossen van torenflats hebben gestaan die van het ene moment op het andere zijn verdwenen met alle levens die ze hebben meegenomen…………………….
Rondom het memorial wordt nog altijd volop gebouwd. Er worden nu 4 World Trade Centers gebouwd. De eerste is sinds kort klaar.
We zijn ook nog naar het 9/11 museum gegaan. Dit is tussen de 2 vierkanten gebouwd en is de grond in gebouwd. Je ziet de wanden van de watervallen. En je kunt zien hoe hier de heipalen van de oorspronkelijke torens nog de grond ingaan. Er zijn vele onderdelen van de ramp te zien. Gigantische stalen balken die als een lucifer houtje verbogen zijn. Een brandweerwagen die bij de towers stond toen die instortten. En vele herrineringen aan de mensen die hier overleden zijn. Je wordt er stil van. Toen we uit het museum kwamen en op weg waren naar de metro bleef het beeld van de ramp op je netvlies en al lopend door de straten rondom het memorial realiseer je je dat dit de straten zijn die je op tv zag vol met het stof van de neerstortende gebouwen en de vluchtende mensen…………………………..Je kunt het niet bevatten.
We zijn met de metro teruggegaan naar ons hotel om uit te rusten. Het internet werkte niet op onze kamer. Maar het verslag kon ik natuurlijk wel al schrijven. Toen we in het hotel waren begon de regen te plensen en begon het ook te onweren. Geen probleem als je in je hotel kamer zit. En tegen de tijd dat we weer op pad gingen was het weer droog, maar wel ontzettend benauwd.
Voor de avond hadden we ons diner in Chinatown gepland. We zijn eerst wat door Chinatown gewandeld. Het lijkt hier echt of je in China bent. Allemaal winkeltjes en restuarants. Met uiteraard Chinees opschrift. Masha had een adres gevonden van een Japanse (?) snoepwinkel. Dus dat wilden we zien. Dat bleek een hele leuke winkel te zijn! Niet alleen zoete snoep maar ook heel veel gedroogde vis, groete, fruit en vlees. En je kon alles proeven! Na veel proeven hebben we wat gedroogde vis gekocht (lekker voor bij een biertje) en gedroogde kiwi. We passeerden ook nog een klein winkeltje met chop sticks. En daar moesten we ook even naar binnen. Wat een kunstwerken! En wat een prijzen! Een setje chop sticks van $400!! We hebben ons laten verleiden tot een set voor Masha en Misha met hun Chinese horoscoop teken. Maar die waren minder duur. We hadden in het reisboek van Lonely planet een restaurant gevonden; “Great New York Noodle Town” en ook een plaats voor ons desert; “Original Chinatown Ice Cream Factory”. Het restaurant zag er van biuten een beetje rommelig uit. Maar het was er erg druk en veel Chinezen! Dus dat moet goed zijn. Gelukkig hadden ze nog net een tafeltje voor 4 vrij. De inrichting was erg simpel. En het eten…………..overheerlijk. We hadden een paar gerechten met verschillende noodles besteld voor ons allen.
En toen naar de Ice cream factory. We hadden gelezen dat ze o.a. durian (!) ijsje hadden. Durian is een vrucht die als je hem opensnijd geweldig stinkt naar …………….! Gelukkig kon je hier ook alle ijsjes proeven. Dus dat eerst maar gedaan. En ………….. ook durian ijs geproefd. En het smaakte heerlijk! Dus allemaal een ijsje.
We zijn daarna nog wat door China town gewandeld, wat gewinkeld en aan het eind nog even door het naast gelegen Italy town gewandeld. En weer met de metro terug naar het hotel. Toen de ogen dichtvielen kon ik niet anders denken dan weer een zeer geslaagde dag!