Cape Cod – Boston - Salem (Dag 5)

Het onweer is gisteren niet meer gekomen. Maar vannacht heeft het wel behoorlijk geregend. Daardoor koelde het heerlijk af en konden we lekker slapen. Er zit wel airco in de camper maar die fan is hoorbaar dus die zetten we niet aan als het niet nodig is. Vanochtend hebben we zelfs tot 8 uur geslapen! De regen was gestopt en het was heerlijk fris buiten. Daarna alles op ons gemak gedaan. Verlag nog wat bijgewerkt en foto’s geupload. Dat is nog een hele klus met het langzame internet. En daarna nog wat rondgewandeld. Na nog wat inkopen gedaan te hebben bij de supermarkt aan de overkant van de weg zijn we op pad gegaan richting Boston. Daar hadden we afgesproken met Arthur en zijn familie, een kennis van Natasha (en de peetvader van Katya) die daar al heel lang wonen. Onderweg naar Boston zijn we nog even gestopt bij Plimouth Plantage, een openlucht museum over de eerste Engelsen die naar Amerika kwamen in de 17e eeuw. Het is echter een gigantisch groot museum en aangezien we maar weinig tijd hadden zijn we weer doorgereden. We moesten zo’n beetje dwars door Boston heen en het was redelijk druk. Dat blijft toch spannend met zo’n groot gevaar. Maar de meeste Amerikanen zijn erg behulpzaam en geven je ruimte. Gelukkig was er plaats voor het huis van Arthur om onze camper te parkeren. Wel een raar gezicht zo’n camper in een rustige woonwijk.
Zoals gebruikelijk bij een Russische (of eigenlijk Georgische) familie was de tafel al gedekt en stond al vol met allerlei Georgische en Armeense gerechten inclusief Shashlick. Ruim voldoende om op zijn minst 25 personen te voeden ipv de 7 personen die rond de tafel zaten. Bier werd ingeschonken en de champagne werd ontkurkt. Jammer genoeg moest ik nog rijden dus heb het kalm aangedaan. Het was reuze gezellig en heel lekker eten. Arthur had aangeboden om ons een rondleiding te geven op de Harvard universiteit (de beste universiteit van de wereld). Hij heeft daar zelf 10 jaar gewerkt als research medewerker. Het was geweldig om met hem over de heilige gronden van Harvard te lopen. De studenten waren er niet want die hebben nu vakantie. We zijn ingewijd in een aantal geheimen en leuke verhalen rondom Harvard. Zo weten we nu dat John Harvard niet, zoals wel op zijn monument op de campus staat, de oprichter is van Harvard maar dat hij in het begin een bibliotheek heeft geschonken. Heel veel jongeren raken het beeld van John Harvard ook aan met de hoop dat dat helpt om later een plekje op Harvard te krijgen. Je kunt dit ook zien omdat een voet helemaal blinkend is. Arthur adviseerde Masha en Misha om dit NIET aan te raken. Niet omdat hij hun niet naar Harvard wil hebben maar omdat hij weet dat de afgestudeerde studenten elk jaar na hun afscheids feest het beeld, en vooral zijn voet, als urinoir gebruiken!!! Om aan te geven hoe moeilijk het is om een plekje te krijgen op Harvard; er zijn elk jaar 50.000 nieuwe aanmelding voor ongeveer 1000 plaatsen! En de kosten? Ongeveer $ 50,000 per jaar!! En zo volgden er nog vele leuke en interessante verhalen. Op een bepaald moment moesten we toch even naar het toilet. Arthur loodste ons de wetenschappelijke faculteit in en we konden daar even naar het toilet. Ik zal waarschijnlijk nooit aan Harvard studeren maar kan wel zeggen dat ik er op het toilet heb gezeten!!!
Na de rondleiding zijn we weer terug naar Arthur’s huis gegaan. Ik wilde meteen weg maar we moesten uiteraard, binnenkomen al was het maar voor een glaasje water. Dus toch maar naar binnen. En toen kwam er gebak, pizza, kaas, fruit en weet ik wat nog meer op tafel. We moesten echter weg aangezien we nog een beetje bijtijds op de camping wilden zijn, het was inmiddels spitsuur. Maar ook omdat onze maag dat echt niet meer aankon. Ondanks de enorme aandrang van de familie is het ons toch gelukt om weg te komen. Maar niet zonder dozen met taart en pizza!! Ontzettend lieve mensen en zo gastvrij!.
Het bleek inderdaad niet mee te vallen om Boston uit te komen. Alles reed heel langzaam. Maar na 1,5 uur kwamen we op de camping in Salem (Winter Island RV park) aan. De camping ligt op een soort schiereiland tegenover Salem met een uitzicht over de haven hetgeen prachtige plaatjes oplevert. Salem ligt ten noorden van Boston en staat bekend als “The Witch city” de heksenstad. Dit omdat er eind 1600 processen werden gevoerd tegen heksen en er ook velen ter dood zijn veroordeeld. We moeten dit nog gaan bekijken maar als we iets op een bezem door de lucht zien vliegen zullen we zeker proberen daar een foto van te maken!